Een van de meest gewaardeerde wildvissen ter wereld is de gestreepte baars. Ze zijn groot en sterk en kunnen erg opportunistisch zijn.

De zomerse vliegvissers in het Zuiden komen snel dichterbij. Er is in deze gebieden nog maar een beperkte tijd over voor het vissen op gestreepte baars.

De meeste stripers leven in zout water in hun natuurlijke habitat langs de Atlantische kust. In het voorjaar migreren ze naar zoetwaterrivieren om te paaien. Deze activiteit zorgt voor veel opwinding bij vissers van de Mid-Atlantische Oceaan tot Maine.

Gestreepte baars is dezelfde soort die in verschillende soorten visserij voorkomt. De meeste van hen zijn inheems in de Verenigde Staten en worden meestal bewaard en gevuld. Het is echter ook bekend dat ze overleven en goed groeien in reservoirs en rivieren. Dit geeft vliegvissers de mogelijkheid om ze te vangen als ze in het water zijn.

De voorjaarstrek wordt meestal gevolgd door een grotere groep vissen die in de diepe zomer een toevluchtsoord zoeken in koel water. In zuidelijke systemen, waar de reservoirs warm zijn en het zuurstofniveau laag is, zijn grote aantallen gestreepte zeebaarzen te vinden in rivieren en kreken terwijl ze zich voeden. Ze blijven in het water totdat de temperatuur daalt, wat meestal in de herfst gebeurt.

Voor de meeste vliegvissers kan het vangen van gestreepte baars in de rivier een hele uitdaging zijn. Het gaat om het werpen van grote patronen en het gebruik van zwaar materiaal, zoals hengels met een gewicht van 10 en 9 gewichten.

Omdat deze waterlopen in verschillende systemen voorkomen, is het belangrijk om ze te zoeken in de rivier die uitmondt in een nabijgelegen gestreept zeebaarsreservoir. Enkele van de gevestigde visserijen die in dit gebied te vinden zijn, worden hieronder vermeld.

Hiwassee-rivier

Vertrouwen, Tennessee

Volgens Bill Stranahan, een gids, is de visserij op stripers in de Hiwassee vergelijkbaar met die van de hertenjacht. Voor de meeste vissers is het doel om een ​​paar happen te krijgen van de grote vis die vaak meer dan 20 kilo weegt.

Volgens Stranahan kan een goede dag worden bereikt als een visser een paar vissen in de boot kan landen. Het is echter ook belangrijk om hard te werken om resultaten te behalen.

De rivier bij Reliance begint tijdens het zomerseizoen vol te raken met grote stripers. Deze vissen zwemmen stroomopwaarts vanaf de Tennessee River en genieten van het koude water dat uit het Apalachia Lake komt, dat in de bergen vlakbij de grens tussen Tennessee en North Carolina ligt.

De vissen in de Hiwassee zoeken naar verschillende structuren, zoals rotswanden, hout en scholen. Volgens Stranahan is het belangrijk om je te richten op gebieden waar de kans het grootst is dat de vissen samenkomen.

Volgens Stranahan is de beste manier om een ​​striper te vangen, goed in het water te vissen. Hij adviseerde ook dat vissers de vis niet overhaast moesten benaderen.

Om het uiterlijk van gevulde forel, gestreepte haring en spiermaan elft na te bootsen, gebruikt Stranahan grote aasvispatronen en grote wimpelvliegen. Hij merkte echter op dat er ook een tijd is om de omvang te verkleinen.

Etowah-rivier

Cartersville, Georgië

Gids Garner Reid verwijst vaak naar de Etowah-rivier als een hinderlaag voor stripers. Het is bekend dat de vissen zich vasthouden in de huidige schaduw van gevallen hout en boomstammen, wachtend op het aas dat voorbij zwemt.

Het is ook bekend dat de Etowah verschillende natuurlijke structuren heeft, zoals houtbedekking en ondiepten. Dit gebied wordt vaak bevist tijdens het seizoen van eind april tot september. Al deze bouwwerken bevinden zich in de buurt van een oude laagkopdam stroomafwaarts van het Allatoona-meer in Georgia.

Terwijl de vissen door het systeem bewegen, bereiken ze ongeveer 120 kilometer van Lake Weiss in Alabama. Vanwege het reproductiesucces van deze vlucht kunnen vissers een grote verscheidenheid aan formaten stripers verwachten.

Volgens Reid is de sleutel tot succes ervoor te zorgen dat de vliegen op de juiste manier worden gepresenteerd. Hij merkte ook op dat agressief apporteren de vis naar het kunstaas lokt.

Volgens Stranahan zal de vis zich vaak richten op een vlieg die er gewond uitziet of op de vlucht is. Om de actie op gang te brengen, moeten vissers beweging in het water veroorzaken.

De Etowah is voornamelijk gevuld met draadvin-shad, waardoor aasvispatronen van 2 tot 3 inch en natuurlijke elftkleurige streamervliegen de ideale keuze zijn. Grote patronen zijn soms het doelwit van grotere vissen.

zeg hallo rivier

Columbia, Zuid-Carolina

Gestreepte baarzen banen zich in de lente en zomer een weg langs de Congaree-rivier nabij de Santee-Cooper Lakes in South Carolina. Tegen het einde van de zomer trekken de meeste vissen stroomafwaarts naar de 16 kilometer lange zijrivier die bekend staat als de Saluda-rivier. Dit gebied wordt gevoed door koud water uit Lake Murray.

Volgens Jake Howard, een gids, wordt de visdichtheid in het gebied zo dik dat hij in staat is om 100 visdagen te landen met een paar stripers die ongeveer 2 tot 5 pond wegen.

Hij vist voornamelijk op muskie en gebruikt zinkende lijnen, grote vliegen en 10-gewichten. Hij probeert ook de kleinere stripers te targeten.

Hoewel er een tijd is om met kleinere vliegen te vissen, gebruikt Howard meestal 6 tot 8 inch geleed kunstaas op zinkende lijnen in een poging de grotere stripers te vangen.

De aantrekkingskracht van deze visserij is de visserijdruk. Vanwege de grote aantallen mensen die in het gebied vissen, hebben de stripers de neiging bang te worden en kieskeuriger te worden.

Om de vissen enthousiast te maken over het eten van een vlieg, heeft Howard meestal een aastank vol haring bij zich. Vervolgens gebruikt hij een kleine hoeveelheid gewonde haring om de vis te lokken.

Volgens Howard is het water zo helder dat de vissen naar boven komen en de vliegen naar het oppervlak schieten. Ze zullen dan beginnen te bewegen en ze op te eten zodra ze worden geïntroduceerd.

Het is aan de visser om de vlieg te presenteren. Volgens Howard is er meestal ongeveer 18 meter nodig om de vis aan het kunstaas te houden.